Balanceren van krukas

Krukassen hebben een complexe geometrische vorm en sommige delen zijn dikwijls niet gemachineerd na het gietenen of het smeden. Onbalans is zo onvermijdelijk. Deze onbalans doet trillingen ontstaan die onvermijdelijk schade gaan veroorzaken. Balanceren na fabricatie is daarom strict noodzakelijk. Maar ook daarna kan onbalans nog gaan optreden. Soms worden immers oversize zuigers geplaatst met een andere gewichtsverdeling tot gevolg of wordt bij het slijpen van de krukas de originele aslijn daarbij een weinig, zij het miniem, onvrijwilig verschoven en de krukas komt zo in onbalans. Na het reviseren van de krukas is daarom aangeraden deze te balanceren.
Her balanceren van krukassen wordt omschreven in de ISO richtlijnen. Deze ISO standaard heeft voor het balanceren van een krukas een achttal kwaliteitsklassen de zg. G-klassen. De kwaliteits klasse G16 is bv. voor sportcars en de klasse G40 bv. voor gewone wagens en trucks. Aan de hand van het max. toerental, het gewicht van de krukas en de gekozen G-klasse kunnen we dan de totale balanceer tolerantie berekenen.
Op gebied van balanceren worden de krukassen ingedeeld in 2 categorien :

-categorie 1. Deze krukassen kunnen gebalanceerd worden zoals een gewone rotor.
-categorie 2. Deze krukassen kunnen gebalanceerd worden mits bijkomende gewichten aan de drijfstangkrukpennen toegevoegd worden.

Het aantal cilinders én de onderlinge stand der krukpennen én of het een lijn- of V-motor betreft, zijn bepalend voor zijn categorie. In elke der 2 categorieen zijn er zowel lijn- als V-motoren te vinden.
De bijkomende gewichten, ook bob weights genoemd, worden aan de drijfstangkrukpennen met bouten vastgeklemd. Hun gewicht moet berekend worden aan de hand der opgemeten gewichten van de complete zuiger en van de drijfstang. We hebben een computerprogramma die deze bob weigths voor ons snel uitrekent want die is niet zo maar de som van deze gewichten .
Het balanceren van een krukas komt in principe neer op het wegnemen van materiaal op de plaats aangegeven door de balanceermachine. We boren daartoe gaten en dit natuurlijk zover mogelijk uit de aslijn bv. ter plaatse van de contragewichten. Indien de onbalans klein is kan worden volstaan met wegslijpen van materiaal.

Het vliegwiel aan de ene kant en de riemschijf aan de andere kant worden best ook gemonteerd.
De krukas wordt dan in de balanceermachine opgesteld. We laten de krukas dan draaien op het aangepaste toerental. De machine geeft aan waar moet geboord / geslepen worden en hoeveel materiaal er daar moet weggenomen worden. Het balanceren gebeurt in stappen en de bewerking moet dus verschillende malen herhaald worden en wel tot zolang de onbalans onder de tolerantie komt.